Driepassentocht

Vandaag gaan we een autorit maken over drie passen, de Grimselpas, de Furkapas en de Sustenpas. Een mooie autorit die begint en eindigt in het vlakbij Meiringen gelegen Innertkirchen. Extra leuk: vader (84, dat mag best even gezegd worden) gaat zelf rijden. Dit was nog een grote wens van hem.

Hoe leuk, dat je dit nog één keer kunt doen.

Vanaf Innertkirchen rijden we eerst de Grimselpas op. Aan deze kant van de pas waren we vroeger vaak, we hebben op alle parkeerplaatsen wel een keer gestaan, en een heleboel wandelpaden in dit gebied wel eens bewandeld.

Een foto van lang geleden, vandaag waren de wegen gewoon sneeuwvrij.

De eerste stop is bij Grimsel Hospiz, wat een mooi uitzicht.

De volgende stop is op de Grimsel-pashoogte. De hoogste berg linksachter is de Sidelhorn.

Op de Grimsel-pashoogte is het tijd voor koffie. Vanaf de parkeerplaats kijken we naar de top van de Sidelhorn. Op deze top hebben we een paar keer gestaan. We hebben veel leuke herinneringen aan deze wandelingen.

Pa en ma vroeger, op de top van de Sidelhorn.

Na de koffiepauze rijden we aan de andere kant de Grimselpas af naar Gletsch, en beginnen daar meteen aan pas nummer twee, de Furkapas. We stoppen even bij Hotel Belvédère. Ooit een chique hotel, maar nu vergane glorie. Vanaf dit punt kon je 30 jaar geleden nog de Rhônegletscher zien. Nu is er door de opwarming van de aarde geen ijs meer te bekennen. 

Hotel Belvédère, in een bocht van de Furkapas.

Ooit zag je hier de Rhônegletscher, nu zie je alleen nog troosteloze rotsen. 

We rijden de Furkapas over richting Andermatt en slaan dan af naar Wassen. Door de imposante Schöllenen-schlucht dalen we af naar Wassen. Helaas was hier geen geschikte plek om even te parkeren voor een foto. In Wassen vinden we een picknick-tafel, en eten onze meegebrachte lunch. Daarna is het tijd voor de laatste pas, de Sustenpas. 

Kinderen blijven kinderen, niets leukers dan een sneeuwballengevechtje in de zomer.

Even pauze op de pashoogte van de Sustenpas.

Uitzicht vanaf de Sustenpas op de Steingletscher.

Na de laatste fotostop rijden we tevreden terug naar Meiringen. Een grote wens van mijn vader is in vervulling gegaan, hij heeft de hele tocht nog zelf gereden! In Meiringen halen we wat lekkers en onder het genot van taart en koffie praten we op ons balkon nog eens na over deze leuke dag.